Izgradnja Radovan kule započeta je 1968. godine. Kulu ubrzo posećuje ondašnja kulturna elita kao i učesnici prvog Festa sa Kirkom Daglasom na čelu. Želja njenog graditelja je da ona bude kutak za sve maštare i sanjalice kao i utočište samoukim slikarima iz Mačve. Milić od Mačve bio je jedan od najpoznatijih srpskih slikara XX veka, rođen 30.10.1934. u Belotiću.
Pravo ime bilo mu je Milić Stanković, ali je široj javnosti više poznat pod svojim umetničkim pseudonimom značenja da je poreklom iz Mačve.
Diplomirao je na Akademiji likovnih umetnosti 1959. godine, a nakon toga na studijskom boravku u Parizu. Član je ULUS-a od 1960. godine. Bio je jedan od 13 članova društva “Medijala”, osnovanog 1956. godine. Članovi grupe bili su: Olja Ivanjicki, Miro Glavurtić, ……
On je bio slikar, vajar, arhitekta i pesnik, i po tome je svojevrstan i zanimljiv. Teme njegovih slika vezane su za nacionalnu prošlost. Milić Stanković je slikao Srbiju, Mačvansku zemlju, svoje detinjstvo provedeno u Belotiću. Crtež i detaljno opisivanje scena na slikama su i osnovne odlike ovog umetnika.
Njegovi uzori su bili stari majstori: Boš, Brojgel, Salvador Dali. Kroz svoje slikarstvo faktografski je zabeležio istoriju svoga zavičaja i srpskog naroda i kroz slikarstvo poetiku slikarske fantastike. Kao bivši student završne godine arhitekture, bio je jedan od najboljih poznavalaca perspektive u slikarstvu.
Umetnikova inspiracija su bili balvani, užarene lopte, sante leda. Slike su mu bile ispunjene detaljima: demonima, noćnim pticama, džinovskim satovima, kulama, crkvama, plotovima, … Za njega je Mačva sveto mesto zemlje Srbije i on, Milić od Mačve, sin Radovanov, unuk Pantelijin neće dati da se sveta mesta zaboravljaju.
Za njegovo slikarstvo bi se moglo reći da je svojstvena mešavina figurativnog nadrealizma. Imao je specifičan stil odevanja: crni plašt sličan mantiji, crnu beretku i štap nalik na vladičanski. Preminuo je 8. decembra 2000. godine i sahranjen u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.